सरस्वती न्यौपाने, रसुवा
रसुवा जिल्लालाई विकास निर्माण,
शिक्षा, स्वास्थ्य, कृषि क्षेत्रमा अतुलनीय योगदान गरी जिल्लाको मुहार फेर्ने अग्रज व्यक्ति दावा फिन्जो तामाङ रसुवावासीले सम्झिरहनुपर्ने उदाहरणीय व्यक्ति हुन् । १९९४ साल असार १५ गते साविकको स्याफ्रु – ४ सानो भार्खु हाल गोसाईकुण्ड गाउँपालिका- ५ भार्खुमा बाबु डिनडुव वाङदी तामाङ(ब्लोन) तथा आमा निम ल्हेनजेन थोकरवाट जन्मिनु भएका उहाँ पेशाले कृषि, सामाजिक सेवा र राजनीतिमा सकृय हुनुहुन्छ।
सामान्य किसान परिवारमा जन्मनु भएका दावा फिन्जो तामाङका एक श्रीमती दुई छोरी र तीन छोराहरू रहेका छन । उहाँले विसं २०१५ सालमा संयुक्त राष्ट्रिय प्रजातान्त्र पार्टीको सक्रिय सदस्य बनि राजनैतिक जीवनको शुरुवात गरेका हुन् । वि. स.२०१८ देखि २०१९ सालसम्म जिल्ला पन्चायतको कार्यवाहक सभापतिक रूपमा कार्यरत
हुनुहुन्थ्यो भने २०१९ देखि २०२४ र २०२४ देखि २०२९ सालसम्म गरी दुई कार्यकाल जिल्ला पञ्चायतको सभापति हुनुभयो ।
वि. स.२०३० साल भाद्र १० गतेदेखि गाउँ फर्क राष्ट्रिय अभियान, बाग्मति अन्चल समितिमा श्री ५ बाट मनोनित सदस्य भई वर्णानुक्रम अनुसार अध्यक्ष समेत हुनुभयो । वि. स .२०३३ सालमा राष्ट्रिय पन्चायतको आम निर्वाचनवाट रसुवा जिल्लाको प्रतिनिधित्व हुने गरि रा. प सदस्यमा निर्विरोध भई करिव ७ रा. प उपाध्यक्ष हुनुभयो ।
स्वर्गीय राजा विरेन्द्रसंग उहाँको सम्बन्ध प्रगाढ रहेका कारण उहाँले “रसुवा जिल्लालाई पनि सडक सन्जालले जोडेपछि अरू पुर्वाधारहरू बिस्तारै बन्दै जानेछ”, भनेर विन्ति जाएर गरेपछि राजा विरेन्द्रले त्रिशूलीदेखि सोमदाङ सम्म १०५ कमि सडक निर्माण गरी बेत्रावति, कालिकास्थान, राम्चे, ठाडे, धुन्चे, स्याफ्रु, गोल्जुङ,गत्लाङ हुँदै सोमदाङसम्म सडक पुग्। उहाँले चन्दनवारीमा रहेको चिज कारखाना स्थापना, स्याउ खेतिको सुरूवात, उन्नत खेति प्रणाली तथा पशुपालनको व्यवस्थापन, पैदलमार्गको निर्माण, गाउँ-गाउँमा शैक्षिक तथा स्वास्थ्यको जागरणका साथै पुर्वाधार निर्माण गरी समग्र रसुवाको हित हुने कार्यमा योगदान अतुलनीय छ ।
उहाँ कै पहलमा रसुवामा थामुचेतको चिलिमे र लाङटाङको छोङदिमा गरी दुई वटा एयरपोर्ट पनि बनेका छन् ।
चिन, भारत, बङगलादेश, थाईल्याण्ड समेत पुगिसकेका उहाँ वि. स.२०२२ सालमा श्री ५ बाट सम्मान पत्र, आदरपत्र, प्रवल गोरखा दक्षिण वाहु चौथा २०२४, प्रसिद्ध गोरखा दक्षिण बाहु दोश्रा २०३५, त्रिशक्ति पट्ट दोश्रा २०३०, महेन्द्र रत्न भूषण २०२९, सेवा पदक २०३४ पाउनु भएको छ।
उहाँलाई रसुवाबासिले एक कुशल व्यक्ति तथा जिउँदो ईतिहासको रूपमा ग्रहण गरेका छन् । साच्चिकै जिल्लाको लागि उहाँले गर्नु भएको योगदान कहिल्यै मेटिदैन । उहाँले सुरूवात गरेर नै आज समृद्ध रसुवा वन्न सफल भएको छ । ८५ प्रतिशत तामाङ बाहुल्यता रहेको रसुवालाई आफ्नो भेषभुषा सस्कृति र भगवानको वास भएको जिल्ला भनेर समेत चिनाउनु भएको छ ।आफ्नो स्वार्थमा नरमाई भावि सन्ततिहरूको बारेमा सोचेर अगाडि बढेका उहाँको पाईलाले अहिले सार्थकता पाएको छ । हाल उहाँ निजी निवासमा धर्म कर्ममा लागिरहनु भएको छ ।