गोकर्ण तथा बुढानिलकण्ठ नगरपालिका प्रमुख ज्युहरु नमस्कार !
तपाईं दुबै नगर प्रमुखहरुका नाममा नै पत्र प्रेसित गर्नुपर्ने प्राबिधिक कारणले गर्दा दुबै जनालाई संयुक्त सम्बोधन गरि यो पत्र लेख्दै छु। हून त मैले उठान गर्न लागेको बिषय तपाईहरुलाई ब्यक्तिगत रुपमा भेटेर पनि गर्न सकिन्थ्यो तर प्रबिधी अली धेरै शक्तीशाली हुने ठाँन्दै यो माध्यम रोजेको हुँ । काठमाडौंको उत्तर पुर्बी डाँडामा अबस्थित जगडोलको स्थानीयबासीको हैसियतले यो पत्र लेख्ने जमर्को गरेको हुँ । काठमाण्डौस्थित जगडोल गाउँ अलि पर बसेर हेर्दा गोकर्ण नगरपालिका भित्रकै एउटा गाँऊ होला भन्ने भान पर्दछ तर भुगोलको हिसाबले जगडोल बुढानिलकण्ठ नगरपालिका भित्रपर्ने तर बुढानिलकण्ठ नगरपालिका प्रशासनको नजरमा भने हत्तपत्त नपर्ने, एैतिहासिक एवं पौराणिक महत्त्व बोकेको रमणीय गाउँ हो । काठमाडौंको जनघनत्व र अव्यवस्थित भवन निर्माणले निम्त्याएको प्रदुषणले निसासिएर जगडोलको स्वच्छतामा रमाउदै टहलिन, बिहान चारै बजे देखि सयौ मानिसहरू “ मर्निङ वाक “ आउने कुरामा तपाईंहरू पनि सायदै अनविज्ञ हुनुहुन्न होला ! तपाईं गोकर्णेश्वर नगरपालिकाका प्रमुख दिपक रिसाल ज्यु त बिहान घुम्ने सयौ मानिसहरु मध्येको एउटा अंग नै हुनु हुन्छ ।
नगरपालिका प्रमुख ज्युहरु !
म अब मुल बिषय तर्फ प्रवेश गर्छु ।उता काठमाडौं महानगरपालिकाका नब निर्बाचित प्रमुख बालेन्द्र शाह (बालेन) ले महानगरको फोहोर समाधान नगरे सम्म आफू माला नलगाउने प्रण गरेको देखेर मलाई डाह लागेको छ । तर यता प्रकृतिले हराभरा हजारौ पर्यटकको गन्तब्य उपत्यका कै शिर ,जगडोल जाने मुल सडकको प्रबेशद्वारमा अज्ञात मानिसले ल्याएर दुर्गान्धित बनाउने गरेको त्यो फोहोरको थुप्रो र गन्धले तपाईं हामी सबैलाई दिनहु गिज्याउदै आएको छ । कस्ले फाल्छ कसरी फाल्छ आज सम्म अत्तो पत्तो छैन । तर त्यो हरियाली दिनहु फोहोरको पहिरो बन्दै गएको छ । सभ्य समाज ,पढे लेखेकाहरुको बस्ती तर कानुन बिपरित डकैती सैलीमा गाउँको बिचमा फोहोर फ्याकेर दुर्गान्धित बनाईन्छ तर समाज ,प्रशासन सबै मौन ।तपाईं हामी सधैं हिंड्ने बाटोमा बसेर गिज्याई रहने ति फोहोरको थुप्रोलाई हाम्रै आँखाले मात्र देखेको हो कि हाम्रो नाकले मात्र महसुस गरेको हो त्यो त थाहा भएन । स्थानिय प्रशासन वा प्रतिनिधिका आँखाले देखेका भए त कती बर्ष बित्यो त्यो क्रमभङ् हुन्थ्यो होला ? यो बिषय कतिपयका लागि सामान्य हुनसक्छ तर कृयाकलापका हिसाबले यो बिषय सामान्य हुँदै होईन । भोग्नेहरु पिडा भयो भन्छन् । लाजै भयो भन्छन ।
रमणीय र प्राकृतिक श्राेत साधनले भरिभराउ जगडाेल क्षेत्रको प्रवेशद्वारमा अस्तब्यस्त फ्याकिएको फोहोरको गन्धले ख्याल ख्यालैमा हद पार गरिसकेको छ । वरिपरी महंगा रिजोर्ट स्वादिस्ट पारीकार पाक्ने गर्दछन् तर नाकैमा पोतिएको त्यो फोहोरको थुप्रोले यस अगाडिका जन प्रतिनिधिलाई यो गन्धले कहिल्यै पिडा दिएन ।तर दैनिक आवत जावत गर्ने सर्वसाधारण र पर्यटकका लागि यो पिडा बनेर बसेको बर्षाै भै सक्यो । सुरुमा दुई चार पोका ल्याएर सुरु गरिएको यो प्रकृया अहिले बढाएर रातको समयमा ट्रकमा नै ल्याएर खन्याएर भाग्ने गरेको छ ।
यदि काठमाण्डौ महानगरका प्रमुख बालेनले जस्तै तपाईं हाम्रा दुबै नगरका प्रमुखले पनि त्यो फोहोर हटाउने प्रतिबद्धता पहिलो दिन देखी गर्नु भएकाे भए हामी कति भाग्यमानि महसुस गर्ने थियौ होला । राज्यको करोडौं करोड लगानीमा अस्त ब्यस्त पसारो परीरहेको सहिद पार्क कै काखमा त्यो फोहोरको डङुर् नाची रहेको छ । न शहिद पार्क प्रशासनलाई त्यो फोहोरले गन्हाउने गरेको छ न जन प्रतिनिधिका नाकमा त्यो गन्ध पस्ने गरेको छ ।
प्रमुख ज्युहरु ! अचम्म त यो छ कि फोहोरलाई फोहोर देख्ने अनी फोहोरको गन्ध नाकले थाहा पाउने चांहि किन गाउँले र सर्वसाधारण मात्र हुने होला ? जगडाेल हुँदै शिबपुरी हाइकिङ गर्न आन्तरिक एवं बाह्य पर्यटकहरु समेत आउने गरेका छन् , उक्त मुख्य प्रवेश मार्गमा रातको समय पारेर ट्रकका ट्रक फाेहरहरू लेराइ दोस्रो ओखरपौवा बनाएर आवत जावत गर्न समेत हम्मे हम्मे पर्ने अवस्थामा छ ।हुन त जगडाेलका स्थानिय बासिहरुले उक्त फोहोर कसले कसरी ल्याउछ भन्ने पतालगाउन बिभिन्न उपाय यस अगाडि नगरेका पनि होईनन् । कुन ठाँऊको फोहोर होला भनेर स्थानिय युवाहरुले फोहोर खोसरेर कागजमा भएको फोन नम्बरमा फोन गरेर समेत पत्ता लगाउने कोशीस गरे । केही सिप लागेन । सि सि क्यामेरा पनि जडान गरिएका छन तर उक्त क्यामेराको भिडियो बौद्ध प्रहरीले हेर्ने सहमति पनि नभएको होइन तर के त्यो क्यामराले काम गरेको छ ? न बौद्ध प्रहरी नै यो बिषयमा संबेदनसिल देखिन्छन् ।न प्रहरीले पत्ता लगाउने कोशीस नै गरेको छ । सुरु सुरुका दिनहरुमा १ , २ पोका फोहोर त हो नि भनेर वास्ता नगर्दा, अहिले मरेका सिनो देखि हरेक फाेहर थुप्रीसकेका अबस्थामा छ ।बटुवा देखि सवारि साधन प्रयोग कर्ता र बटुवाहरु आवत जावत गर्ने हरेकको नाकमा ठुःस गन्ध पुगे पछी एकछिन नाक मुख छोपी हिंड्ने गरेका छन्। प्रहरी प्रशासनको खिल्ली उडाउदै मध्य गाँऊमा ट्रकका ट्रक फोहोर मिल्काउदा समेत न प्रशासन न गाँउले सबै चुप चाप भएको देख्दा हामी नेपाली ” हामी यस्तै त हो नि ब्रो ” भने जस्तो भयौ कि जस्तो पनि लाग्छ ।
भूमिका जती नै बाँधे पनि जती नै बयान गरे पनि त्यो फोहोर त्यहा बाट हट्नु पर्यो ।जसरी पनि हटनु पर्यो । हाम्रा नगर प्रतिनिधिज्युहरु अब त्यहाँ पुग्दा नाक मुख थुनेर खुम्च्यार हिड्दै अर्को पाँच बर्ष नबिताइ दिनुहोला भनी अनुरोध साथ यो पत्र सार्बजनिक गरेको हुँ । बिकास र परिवर्तनका नाममा ठुला ठुला गुड्डी हाक्नु भन्दा गाउँले ले महसुस गर्ने यस्तै कामहरु गर्दै जानुस् तपाईंहरुको योगदान अजर र अमर हुने छ । धन्यबाद ।
बसन्त पौडेल
बुढनिलकण्ठ -११,जगडोल