सुपेन्द्र बस्नेत, बोष्टन
आ है भन मेरा भाइ हो – द्येउसी रे !
आ है द्येउसी रे भन – द्येउसी रे !
आ है राम्ररी भन – द्येउसी रे !
आ है स्वर मिलाइकन – द्येउसी रे !
आ है यो बढा घरमा – द्येउसी रे !
द्येउसेहरुले दिएको आशिष, दुबो जस्तै मौलाइ जाउन् !
यसै घरमा सधै भरी, लक्ष्मीले बास गरुन् !!
ढुंगा छोए सुनै बनोस्, माटो छोए अन्न !
धनधान्य भइ सदा, बनुन् सर्वमान्य !!
मेहनतले खेतबारीमा, झुलिरहुन् अन्न !
सधैभरी धन र मनको, रहुन् सम्पन्न !!
बाँच्न नपरोस् अरुको है, डर अनि भरमा !
सत्रु जस्तो बिछोड नहोस्, कहिल्यै पनि घरमा !!
छोराछोरी पढीलेखी, रहुन् सदा ज्ञानी !
मान्य गुन्य भइ सब्का, बनुन् बुद्दिमानी !!
अरुको धनमा गर्नु नपरो, कहिले पनि लाल्चा !
स्वर्ग जाने द्वारको सधै, खुली रहोस् ताल्चा !!
द्येउसेहरुले दिएको आशिष, गर्नुस् स्विकार !
अन्त पनि जानुछ हजुर, लौ त नमस्कार !!
द्येउसेहरुले दिएको आशिष दुबो जस्तै मौलाइ जाउन् !
यसै घरमा सधै भरी, लक्ष्मीले बास गरुन् !!
हे… शिरैमा अक्षता पाती
बिदाबादी भएर जाँउ साथी…